سید حسین طاهرزاده (۱۲۶۱ اصفهان - ۱۲ شهریور ۱۳۳۴ تهران) خواننده موسیقی ایرانیبود.
زندگینامه
سیدحسین طاهرزاده در سال ۱۲۶۱ خورشیدی متولد شد. پدرش سید طاهر تویسرکانی ازتویسرکان همدان برای تحصیل فقه به حوزه علمیه اصفهان عزیمت کرد از این رو سیدحسین دوران کودکی و جوانی خود را در اصفهان سپری کرد.[۱]
حسین در سال ۱۲۷۸ خورشیدی به تهران آمد و با جهانگیرمیرزا آشنا شد. جهانگیرمیرزا نوه حسام‌السلطنه و جوان خوش ذوقی بود که ویولن می‌نواخت و در منزلش یک دستگاه حافظ الاصوات (فونوگراف) داشت. سیدحسین طاهرزاده با همراهی ویولن حسام‌السلطنه برای اولین بار آثار آوازی خود را با این دستگاه ضبط کرد.
طاهرزاده در منزل حسام‌السلطنه با هنرمندان مشهوری چون میرزاحبیب سماع حضور(نوازنده بزرگ سنتور) و میرزا عبدالله (نوازنده برجسته تار) آشنا شد. همچنین در منزل علی صفا ظهیرالدوله با درویش خان نوازنده مشهور تار آشنا شد و پس از آن سال‌ها دوست و همکار بودند. طاهرزاده در کنسرت‌های انجمن اخوت که به تشویق ظهیرالدوله تشکیل می‌شد شرکت کرد و غالباً عواید اینگونه کنسرت‌ها به امور خیریه و کمک به مستمندان اختصاص می‌یافت.
در سال ۱۲۸۹ خورشیدی برای ضبط صفحه به همراه درویش خان (تار) و باقرخان رامشگر (کمانچه) و اسدالله خان (تار و سنتور)، حسین هنگ آفرین (ویولن) و رضا قلی خان (آواز) و حبیب‌الله شهردار (پیانو) به لندن رفت. این سفر از راه روسیه انجام گرفت و در بین راه گروه در شهر رشت توقف داشته و به تقاضای مجاهدان مشروطه سه شب به اجرای کنسرت پرداختند.
طاهرزاده یک بار هم به همراه درویش خان و باقرخان رامشگر و اقبال السلطان (آواز) وعبدالله دوامی (تصنیف و ضرب) برای ضبط صفحه گرامافون عازم تفلیس شد و آنها علاوه بر ضبط صفحه دو شب نیز در سالن تئاتر گرجستان کنسرت برگزار کردند. با فروش صفحات مذکور در ایران شهرت سیدحسین طاهرزاده افزایش یافت و به چهره‌ای شناخته شده در میان خوانندگان آن دوره تبدیل گشت.
طاهرزاده خوانندگی را شغل و پیشه خود نمی‌دانست، از این رو در دوران میانسالی و کهولت فقط در جمع دوستان به آواز خواندن می‌پرداخت. در سال‌های پایانی عمر چاپخانه‌ای به نام سپهر تأسیس کرد و به کار فرهنگی چاپ مشغول شد. سیدحسین طاهرزاده در همان سال‌ها عضو شورای عالی موسیقی رادیو بود.
سیدحسین طاهرزاده خواننده‌ای صاحب سبک بود که هم در اجراحی قطعات آوازی و همتصنیف‌ها و قطعات ضربی تبحر داشت. قمرالملوک وزیری، ادیب خوانساری و محمدرضا شجریان از سبک حسین طاهرزاده پیروی کرده‌اند.
وی در سال ۱۳۳۴ وفات یافت و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.[۲]
بازسازی آوازهای طاهرزاده
- پس از انقلاب به همت استاد محمدرضا لطفی بخشی از آوازهای طاهرزاده با گروه شیدا بازسازی شد و در آلبوم به یاد طاهرزاده (با نام قدیمی چاووش ۱۰) باصدای صدیق تعریف انتشار یافت.
- انتشار سی دی «پاسداشت از شیوه حسین طاهرزاده» به خوانندگی امیر اثنی عشریدر سال ۱۳۹۰ اشاره کرد.
پانویس
- ↑ سید علی رضا میرعلینقی. مجله مقام موسیقایی شماره ۲۳، شهریور و مهر و آبان ۱۳۸۲. نور و غبار: درباره اثری نایاب و بازیافته از استاد بزرگ آواز ایران سید حسین طاهرزاده. بازبینی‌شده در ۱۲ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ «فهرست گورستان ظهیرالدوله». بازبینی‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
منابع
- امیر رستاق. «حسین طاهرزاده و اثرگذاری بر آواز شجریان، گلپا و قمر». بی‌بی‌سی فارسی. بازبینی‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
- «یادی از استاد بزرگ آواز، حسین طاهرزاده». یوتوب. بازبینی‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
- شکرالله، رحیم خانی. «عشق در دل ماند و یار از دست رفت/ به یاد حسین طاهرزاده».هنر و معماری، ش. ۸ (پاییز ۱۳۷۹): ۳۷–۱۳۵.
پیوند به بیرون
- چهره‌های موسیقی ایران (شاپور بهروزی)
- چهره‌هایی از پیشروان هنر و ادبیات معاصر ایران