رضاقُلیمیرزا ظِلّی | |
---|---|
رضاقلیمیرزا ظلی | |
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۱۲۸۵ خورشیدیتهران |
تاریخ مرگ | ۲۳ بهمن ۱۳۲۴ (۳۹ سال)تهرانبیماری سل |
سبک | موسیقی سنتی |
استاد(ها) | اقبالآذر و عارف قزوینی |
رضاقُلیمیرزا ظِلّی (زاده ۱۲۸۵ خورشیدی تهران - درگذشته ۲۳ بهمن ۱۳۲۴) خواننده و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. ظلی در آواز از شاگردان اقبالآذر و عارف قزوینی بود.
رضاقُلیمیرزا ظِلّی در سال ۱۲۸۵ خورشیدی بهدنیا آمد. پدرش احمد میرزا ظلی از نوادگان علی میرزا ظلالسلطان پسر فتحعلی شاه بود که هنگام کودکی وی درگذشت.[۱] رضاقلی زیر نظر برادر بزرگترش علیقلیمیرزا پرورش یافت. هنگام تحصیل در دوره دوم متوسطه در اداره تلفن استخدام شد و سپس به آموزگاری پرداخت. مدتی هم در مدرسه زرتشتیان تدریس کرد و سرانجام در بانک ملی استخدام شد. او از جوانی صدایی خوش داشت و برحسب اتفاق در رشت با عارف قزوینی آشنا شد. این آشنایی سبب شد تا ضمن بهرهمندی از صدای عارف با دستگاههای موسیقی ایرانی آشنا شود. ظلی مدتی هم نزد اقبال آذر تعلیم آواز دید. شهرت ظلی در سالهای پیرامون ۱۳۱۰ شمسی بود و بهخاطر صدای خوش با چند تن از نوازندگان مشهور آن زمان آشنایی و همکاری هنری پیدا کرد.
او صفحه گرامافونی با ارسلان درگاهی و احمد عبادی (سهتار) و ابوالحسن صبا (ویولن) و مشیر همایون شهردار (پیانو) ضبط کردهاست.
به عقیده بسیاری از صاحبنظران[چه کسی؟] رضاقلیمیرزا ظلی یکی از خوانندگانی است که در آوازهایش بهترین تحریرها را ارائه دادهاست.[۲]
بهرغم عمر کوتاهش آثارش در حد خوانندگان درجهاولی چون طاهرزاده، قمرالملوک، اقبالآذر و ادیب خوانساری است.
ظلی در حدود سال ۱۳۱۶ خورشیدی به بیماری سل ریوی دچار شد و پزشکان او را از خوانندگی منع کردند و بنا به تجویز آنان مدتی به شیراز و همدان رفت. ظلی توصیه پزشکان را گاه نشنیده میگرفت و ناگزیر میخواند. در این مدت کنسرتی نیز همراه با تار علیاکبر شهنازی در تهران برگزار کرد. در دوره جنگ جهانی دوم بر اثر پیشروی بیماری سل جسم او بیش از پیش ضعیف شد و در زمستان ۱۳۲۴ بر اثر سرماخوردگی شدید در بیمارستان بانک ملی در تهران بستری شد و سرانجام در ۲۳ بهمن ۱۳۲۴ در ۳۹ سالگی درگذشت.